NACHTSTAD

Nacht maakt alle Trichter gezichten één.
Veldeke op zijn plein verduistert
net als Servaas
die naar zelfde klokken luistert.

In de stad geroezemoes
van kroegen en terrassen,
afscheid
en uitgesteld verkassen.

Dan duikt de stad in donker onder
maar blijft verlicht door duizend sterren.
Alsof de sterstad niet kan rusten zonder
te dromen van het eigen wonder.

En op de markt wacht
het Mooswief op het einde van de nacht.

Uit: Maastricht, een stad steekt over